Książka wyjaśnia i analizuje fenomen tragizmu obecny w dziele, które autor nazwał Komedią (określenie Boska – Divina – jest późniejsze), i które ma wpisaną niejako w założeniu nietragiczną wizję rzeczywistości. Kategoria ta - nie będąca jak dotąd przedmiotem szczegółowych badań – dotyczy niektórych epizodów Piekła i jest postrzegana zarówno w wymiarze antropologiczno-filozoficznym, jak i estetycznym. Część analityczną, odnoszącą się do ich różnych, powiązanych ze sobą aspektów, poprzedza teoretyczne nakreślenie poetyki tragizmu, poczynając od wyjaśnienia tytułu w szerszym kontekście kulturowo–literackim, poprzez ukazanie charakteru mimesis w Komedii, a w szczególności mimesis tragicznej w Piekle, a skończywszy na przedstawieniu istoty dantejskiej katharsis.
